Rywalizacja z naukowego punktu widzenia, to stan dwóch lub kilku osób, ubiegających się o pierwszeństwo, bądź o zdobycie czegoś. Jest to trwały związek, stan między dwoma stronami konkurującymi – „rywalami”. Na przestrzeni wieków pojęcie rywalizacji ewoluowało oraz poszerzało swoje dotychczasowe znaczenie tak, aby dziś wybrzmiewało w pozytywny sposób, zachęcając do podjęcia starań oraz zmierzenia się ze swoimi słabościami. W czasach współczesnych idea rywalizacji zeszła na drugi plan, ponieważ samo podjęcie próby jej wykonania, zaangażowanie oraz chęci są brane pod uwagę. Pozytywny wydźwięk rywalizacji kładzie nacisk na trwanie w swoich postanowieniach, woli walki, skupienia, przygotowania oraz próby swoich sił. Wygrana nie jest już najistotniejszym elementem konkurowania.
Rodzaje rywalizacji
Istnieją dwa rodzaje rywalizacji. Pierwszym z nich jest rywalizacja konstruktywna — polega ona na pomocy osobie słabszej, przez zwycięzcę (osobę lepszą). Przegrany uczy się dzięki temu oraz zdobywa wiele cennych rad i wskazówek, jak być lepszym oraz co zrobić, aby osiągnąć sukces. Przekazana wiedza może w przyszłości pozytywnie zaowocować, a słabsza jednostka może stawać się coraz lepszym i silniejszym konkurentem.
Drugi rodzaj to rywalizacja destrukcyjna — charakteryzuje ją między innymi: upór, agresja oraz dążenie do wygranej, za wszelką cenę. Zawodnicy konkurujący ze sobą myślą jedynie o swoich założeniach oraz zwycięstwie. Nie dbają o zdrowie psychiczne i fizyczne swoich rywali. Ich cel musi zostać zrealizowany, bez względu na inne czynniki zewnętrzne. W innym wypadku swoje rozczarowanie uzewnętrzniają poprzez agresję i wrogość względem osób trzecich.
Pozytywne aspekty rywalizacji
Sport w połączeniu ze zdrową rywalizacją, potrafią zbudować naszą psychikę. Osoba, która pracuję nad swoimi słabościami oraz samym sobą, stawia rozwój osobisty na pierwszym miejscu. Staje się świadomą, umiejącą przegrywać osobą, a każdą porażkę przyjmuje z pokorą oraz potrafi wyciągać z niej odpowiednie wnioski i lekcje.
Rywalizacja buduje także pewność siebie, która jest jedną z najważniejszych cech w dorosłym życiu. Jednostka staje się świadoma swoich umiejętności oraz predyspozycji, wie na co ją stać, a także nie przecenia swoich możliwości. Akceptuje fakt, iż inni mogą być lepsi, dąży do tego, aby być najlepszą wersją samej siebie.
Zasady zdrowej rywalizacji
Zdrowe współzawodnictwo opiera się na kilku ponadczasowych zasadach, które już w początkowym etapie kształcenia, należy wpajać zawodnikom. Oto kilka z nich:
Walczę z samym sobą
Pokonywanie własnych barier oraz słabości, to pierwszy krok do osiągnięcia sukcesu. Wychodzenie ze strefy własnego komfortu, bywa bardzo trudnym zadaniem, z którym nie każdy potrafi się zmierzyć. Odpowiednie przygotowanie psychiczne to klucz do dalszego sukcesu.
Potrafię odpuścić
Jednostka powinna kierować się dobrem własnym oraz swoich rywali. Musi być świadoma, kiedy należy odpuścić oraz jakie są jej możliwości.
Umiem przegrywać
Przegrana oznacza więcej, niż wygrana. Zmiana toku myślenia, wyciągnięcie odpowiednich wniosków, a także większa mobilizacja do działania — to kilka korzyści, które zdobywamy razem z porażką. Radzenie sobie z własnymi emocjami kształtuje naszą psychikę, a przegrana staje się małym sukcesem.
Znam zasady fair-play
Zwycięstwo, nie za wszelką cenę. Mój sukces zależy tylko i wyłącznie ode mnie. Nie ma dróg na skróty!
Pozytywna rywalizacja to rzecz, której powinni nauczyć się wszyscy sportowcy. Dzięki kilku prostym zasadom ulubiona dyscyplina może stać się nie tylko powodem zapełniającej się medalami półki w mieszkaniu, ale także prawdziwą radością i fantastyczną lekcją!